Als je je anders moet voordoen dan je bent
Mijn opa droeg altijd een driedelig pak. En ik heb hem ook nooit gezien zonder stropdas. Mijn opa was namelijk een keurige man. Zo keurig dat hij zelfs zijn beschuit met mes en vork at!
Als kind voelde ik al snel: bij opa moet ik me netjes gedragen. Dus dat deed ik ook. Natuurlijk zei ik altijd keurig ‘u’ tegen hem en sprak ik met twee woorden, maar ik weet ook nog goed hoe ik een koekje at als ik bij hem was.
Mijn opa had altijd de Café Noir koekjes van Verkade. Likkoekjes dus. Maar je koekje aflikken, dat vond mijn opa vast niet netjes. Dus at ik mijn koekje altijd in de gang. Zittend op de trap. Daar likte ik aan mijn koekje en zodra het op was, ging ik weer in de woonkamer zitten.
Nu zie ik dat er iets met me gebeurde als ik bij mijn opa was. Dan werd ik me ineens overbewust van mezelf en mijn eigen gedrag. Dan paste ik me aan en werd ik de brave en keurige versie van Selma.
Dit zie ik ook bij trainers en coaches gebeuren.
Staan ze voor de groep of voeren ze een coachingsgesprek, dan zijn ze helemaal in hun element. Dan maken ze als vanzelf contact. Zijn ze er voor die ander. Geven ruimte. Sluiten aan. Stellen de juiste vragen en doen wat op dat moment nodig is. Dat gaat allemaal als vanzelf. Zonder dat ze daarbij hoeven na te denken.
Maar moeten ze aan marketing doen, dan gebeurt er iets met ze. Dan verkrampen ze. En zijn ze niet meer zichzelf. Dit maakte ik onlangs weer mee op een netwerkevent.
Grote kans dat jij dit ook herkent. Dat je het idee hebt dat je je anders moet voordoen als je aan marketing doet. Dat je dan adrem moet zijn. Een extraverte makkelijke prater. Moet laten zien hoe goed je bent. En jezelf op de borst moet kloppen.
Dus wat gebeurt er bij veel trainers en coaches als ze aan marketing gaan doen? Dan worden ze zich ineens overbewust van zichzelf en hun eigen gedrag. Dan passen ze zich aan. En dan doen ze wat ze denken dat hoort. Net als ik deed als ik vroeger bij mijn opa was.
Doordat ze iets doen wat niet bij hen past, krijgen ze er ook nog eens een hekel aan. Marketing wordt daardoor iets negatiefs. Ze vinden het niet leuk. Of zelfs heel erg zwaar. Als je dit herkent, dan herken je je waarschijnlijk ook in het verhaal van voedingsdeskundige Henderina Mantel.
Dat je denkt dat je je in je marketing anders moet voordoen is logisch. Want als je om je heen kijkt, dan zie je veel ondernemers op een bepaalde manier aan marketing doen. Dus denk je dat jij het ook op die manier moet doen. Net zoals ik dacht dat ik heel netjes moest zijn bij mijn opa. Terwijl hij echt nooit heeft gezegd dat ik mijn koekje niet mocht aflikken. Dat was een aanname van mij.
Ik denk echter dat je je niet hoeft aan te passen. Integendeel!Ik heb namelijk een heel ander beeld bij marketing. In mijn ogen gaat marketing over echt contact maken. Over mensen zelfvertrouwen geven. Over het opbouwen van een relatie. Over mensen inspireren. En over geven.
En als er één beroepsgroep is die hier goed in is, dan is het wel die van trainers en coaches. Kijk maar eens naar jezelf als je met je klanten werkt.