De opgesloten ondernemer

“Dit is een van onze prikklokken. Als je je dag begint moet je hier inklokken”.

Ik krijg een rondleiding op de afdeling van de gemeente, waar ik via het uitzendbureau ga werken. Mijn allereerste baan na mijn studie.

Rob, bij wie ik op de kamer kom te zitten, laat me de afdeling zien: een lange gang met aan beide kanten kantoorruimtes. Hij praat honderduit. Over de gemeente, de collega’s en over zichzelf.

Bij ieder kantoor stoppen we en stelt hij me aan mijn nieuwe collega’s voor. “Dit is Selma, onze nieuwste aanwinst”. Braaf schud ik de handen van mijn nieuwe collega’s en probeer – tegen beter weten in – de namen te onthouden.

Als we bij het eind van de gang zijn aangekomen, wijst hij naar een tweede prikklok. “Je kunt ook hier in- en uitklokken”.

Hij kijkt om zich heen en komt dan dichterbij me staan. Zijn stem wordt zachter: ”Deze prikklok loopt voor. En die andere – hij wijst naar de prikklok aan het begin van de gang – die loopt achter”.

Triomfantelijk keek hij me aan. Alsof hij me een groot geheim heeft verteld.

Ik heb geen idee wat ik met deze informatie moet. En dat is blijkbaar van mijn gezicht af te lezen. “Nog nooit met een prikklok gewerkt zeker?” Ik schud mijn hoofd.

Zijn stem wordt weer iets zachter. “Weet je wat je moet doen? ’s Morgens klok je in bij de prikklok die achter loopt”. Hij wijst naar de prikklok aan het begin van de gang. “Dan lijkt het alsof je eerder op het werk kwam!”.

Ik knik.

Hij vervolgt zijn verhaal: ”En als je naar huis gaat, klok je uit bij deze jongen”. Hij tikt even op de prikklok waar we naast staan. “Deze loopt voor, dus dan kun je al een paar minuten voor vijf naar huis!”.

Ik knik weer. Maar ik begrijp er op dat moment nog niet zoveel van.

Ik blijk echter een snelle leerling. Want na een week begrijp ik het principe. En hoor ik er helemaal bij. Inklokken op de prikklok die achter loopt en uitklokken op de prikklok die voor loopt. En zo snoep je dagelijks toch maar mooi een paar minuten van je werktijd af.

Burgerlijke ongehoorzaamheid. Op een afdeling bij de gemeente Hengelo.

De vrijheidsdrang van een ondernemer

Gelukkig heb ik in de banen daarna nooit meer met een prikklok te maken gehad. Want wat vond ik het afschuwelijk. Hij gaf me een gevoel dat ik opgesloten zat. En als ik ergens niet tegen kan...

Het zal je waarschijnlijk dan ook niet verbazen dat vrijheid voor mij de belangrijkste reden is geweest om voor mezelf te beginnen. En ik weet dat ik niet de enige ben. Voor veel ondernemers is dit dé reden.

Toch valt dat gevoel van vrijheid nog wel eens tegen…

Veel ondernemers beginnen als freelancer. Ook ik ben zo begonnen. En in het begin ben je ook blij met iedere opdracht die je krijgt. Dus vind je het geen enkel probleem om (voornamelijk) als freelancer voor bureaus te werken.

Want je hebt werk. Je maakt omzet. En je mag facturen sturen. In het begin geeft alleen dat al een enorm gevoel van vrijheid! Maar na verloop van tijd verandert dit gevoel.

Wat gebeurt er als je op deze manier werkt?

Werk je als freelancer, dan heeft je opdrachtgever heeft iets wat jij graag wilt hebben: een opdracht. Je bent alleen niet de enige die graag die opdracht wil hebben. Want er zijn veel zzp’ers die op dezelfde opdrachten azen. Die net als jij van alles en nog wat doen.

Omdat je niet goed duidelijk kunt maken waarvoor mensen bij jou moeten zijn, ben je blij dat jij de opdracht krijgt. En ga je al snel akkoord met de voorwaarden die de opdrachtgever stelt. Want vaak heeft de opdrachtgever al precies bepaald wat hij wil. Een workshop. Een meerdaagse training. Een adviseur. Of een interimmer.

Kortom: hij heeft de vorm al bepaald. En ook de duur en het tarief liggen al vast. Je hebt je dus te houden aan zijn voorwaarden. Anders gaat de opdracht aan je neus voorbij.

Voor mij ging dat op een gegeven moment toch een beetje voelen als die prikklok. Bovendien zag ik regelmatig dat er eigenlijk iets anders nodig was dan waar de opdrachtgever om vroeg. Maar ja, hoe maak je dat duidelijk?

Het kan ook anders

Ik zie dit ook bij veel van mijn klanten. Dat ze bij mij aankloppen omdat ze er op een gegeven moment van balen dat ze zo werken. Want het kan anders. Door een eigen aanbod te ontwikkelen.

Dan draaien de rollen ineens om. Dan ben jij degene die iets in de aanbieding heeft: een oplossing voor het probleem van je klant.

Heb je een heldere focus en kun je duidelijk maken waarvoor mensen bij jou moeten zijn, dan heb je ook meteen veel meer vrijheid. Want jij bepaalt de vorm, de duur en de prijs.

Dit geldt ook als je in-company werkt. Want het grote misverstand is dat een eigen aanbod betekent dat je open inschrijvingen moet gaat aanbieden. Dat is zeker niet zo. De meeste van mijn klanten werken in-company. Doen grote trajecten. Geven intern trainingen. Of werken als adviseur.

Vaak ook bij opdrachtgevers waar ze voorheen als freelancer werkten. Maar omdat ze nu veel beter duidelijk kunnen maken waarvoor je bij hen moet zijn, kloppen deze opdrachtgevers nu bij hen aan. Geweldig toch?

Dus verlang jij ook naar een gevoel van vrijheid? Wil je opdrachten doen die veel beter passen bij wie je bent en waar je voor staat? Zorg dan voor een heldere focus. Zorg dat je goed kunt verwoorden waarvoor we bij jou moeten zijn.

Dan draaien de rollen ineens om. Dan veranderen opdrachtgevers in klanten. En kan die prikklok definitief de deur uit.

Wil je ook een eigen aanbod? Dat begint met het ontwerpen van een Paraplu (en daar help ik je graag bij).

---